در حال حاضر بیش از 1 میلیارد از جمعیت جهان در بیش از 70 کشور به طور مستمر در زندگی روزمره ی خود از سیستم RFID و کارت مایفر استفاده می کنند.
مایفر تراشه بسیار کوچک است که می توان از آن در بسیاری اشیاء همجون کارت های pvc ، انواع مچ بندها و … استفاده کرد. امروزه سیستم های حمل و نقل زمینی و زیر زمینی همچون اتوبوس و مترو برای سهولت بخشیدن به حمل و نقل مسافران و کار کارکنان خود از این تراشه استفاده می کنند. از موارد دیگر پر کاربرد این تراشه می توان به کارت هوشمند پرسنلی ، کارت عضویت کتابخانه ، کارت دانشجویی یا کارت تخفیف اشاره کرد.
شرکت NXP نام تجاری MIFARE ( MIKRON FARE COLLECTION ) را برای تراشه RFID پسیو تولیدی خود انتخاب نموده که بصورت کارت مایفر، تگ مایفر و لیبل مایفر استفاده می شود.
این کارت RFID دارای یک کد یکتای 8 تا 10 رقمی و یک حافظه داخلی 1 کیلوباتی می باشد و در فرکانس 13.56 مگاهرتز ( فرکانس HF ) قرار دارد.
کارت Mifare با جنس PVC و ضخامت 760 جزو دسته کارت های غیر تماسی یا contactless است.
کارت HF به جهت متداول بودت در جهان بیشترین تعداد پروتکل های ارتباطی را دارد. از انواع مختلف پروتکل های ارتباطی تعریف شده در فرکانس HF می توان به کارت دسفایر ، مایفر کلاسیک ، کارت Icode و … اشاره نمود.
کارخانجات Mifare Classic Card را با دو ظرفیت حافظه داخلی 1 و 4 کیلو بایت تولید می کنند.
Mifare Card از 5 لایه کلی تشکیل شده است. لایه میانی ، سطحی متشکل از آنتن و چیپ فرکانس HF می باشد. در دو طرف لایه میانه دو لایه ورق PVC با ضخامت 300 میکرون قرار دارد. در نهایت سطحی ترین لایه که بعد از ورق PVC قرار دارد در اصطلاح به آن لمینیت گفته می شود. لمینت سطحی است که چاپ کارت ها بر روی آن سطح انجام می گیرد.
تراشه مایفر متشکل از یک رشته ی عددی است (HEX ) که این رشته عددی در حین تولید به هر تراشه کارت مایفر اختصاص داده می شود که غیر قابل تغییر می باشد.کارت مایفر دارای یک آنتن داخلی با توانایی خواندن ونوشتن ( read / write ) داده ها است و درفرکانس mhz 13/56 کار می کند که در سیستم های بسیاری کاربرد دارد.
انواع کارت مایفر ( Mifare Card )
کارت های مایفر به 4 دسته ی مجزا تقسیم می شوند.
مایفر کلاسیک ( Mifare Classic )
مایفر کلاسیک در سال 1994 برای اولین بار معرفی شد و 2 سال بعد ، از آن در سیستم حمل ونقل شهر سئول کره جنوبی مورد استفاده قرار گرفت .
این قبیل کارت های RFID در دو حافظه ی K1 و K 4 موجود می باشند و دارای قدرت محاسباتی محدودی هستند. که به دلیل ضریب امنیت بالا و همچنین هزینه بسیار ناچیزی که دارا هستند بسیار مورد استقبال قرارگرفته اند. که در مواردی مانند: کارت بلیط در سیستم های حمل و نقل ، کارت شناسایی ، کیف پول الکترونیکی و … مورد استفاده قرار می گیرند.
مایفر اولترالایت ( Mifare Ultralight )
مایفر اولترالایت در سال 2001 به بازار معرفی شد ، که تفاوت آن با مایفر کلاسیک حافظه ی آن بود. حافظه ی مایفر اولترالایت دقیقا نصف مایفر کلاسیک است.( 512 بیت یا 64بایت )
این دسته بسیار ارزان تر از کارت مایفر کلاسیک است به همین دلیل اکثرادر کارت های یکبار مصرف ازآن استفاده می شود.
نام دیگر مایفر ultralight ، مایفر one- time می باشد چرا که تنها یک بار قابلیت قفل گذاری را دارد و فاقد قابلیت رمزنگاری هستند ( برخلاف سایر کارت های خانواده مایفر ).
مایفر دسفایر ( Mifare Desfire )
این دسته در سال 2002 به بازار ارائه شد که تفاوت آن با سری های قبل تر ، در سطح امنیت بسیار بالاتر آن و حافظه ی بالاترش بود. Mifare desfire دارای 2 حافظه ی k4 و k8 می باشد ؛ تقسیم بندی این حافظه ها برخلاف سری مایفر کلاسیک بوسیله کاربر تعیین می شود.
مایفر دسفایر خود شامل : mifare desfire EV1 و mifare desfire EV2 می باشد. این محصول کاملا مبتنی بر ریزپردازنده ها می باشد.
مایفر پلاس ( Mifare Plus )
در سال 2008 مایفر پلاس به بازار ارائه شد . این سری قابلیت اجرا شدن برروی سیستم های مطابق با مایفر کلاسیک را دارا می باشد بااین تفاوت که سطح امنیت بسیار بالاتری دارد و می توان با صرف هزینه بسیار اندک آن را در اختیار داشت.
سطح امنیت مایفر پلاس با استفاده از سیستم AES ( advanced encryption standard ) که همان استاندارد رمزنگاری داده های دیجیتال می باشد، تعیین می شود.
